d8b   db  .d88b.  d8b   db         .o88b.  .d88b.  d8b   db d88888b  .d88b.  d8888b. .88b  d88. d888888b .d8888. d888888b       .d8b.  d8888b. d888888b 
 888o  88 .8P  Y8. 888o  88        d8P  Y8 .8P  Y8. 888o  88 88'     .8P  Y8. 88  `8D 88'YbdP`88   `88'   88'  YP `~~88~~'      d8' `8b 88  `8D `~~88~~' 
 88V8o 88 88    88 88V8o 88        8P      88    88 88V8o 88 88ooo   88    88 88oobY' 88  88  88    88    `8bo.      88         88ooo88 88oobY'    88    
 88 V8o88 88    88 88 V8o88 C8888D 8b      88    88 88 V8o88 88~~~   88    88 88`8b   88  88  88    88      `Y8b.    88         88~~~88 88`8b      88    
 88  V888 `8b  d8' 88  V888        Y8b  d8 `8b  d8' 88  V888 88      `8b  d8' 88 `88. 88  88  88   .88.   db   8D    88         88   88 88 `88.    88    
 VP   V8P  `Y88P'  VP   V8P         `Y88P'  `Y88P'  VP   V8P YP       `Y88P'  88   YD YP  YP  YP Y888888P `8888Y'    YP         YP   YP 88   YD    YP    

2001
tusz, ołówek, papier | wymiary: 21 x 30 cm, 24.5 x 34 cm

04.01.2020, 18.04.2020
tusz, ołówek, papier, akryl | wymiary: 21 x 30 cm

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Najlepsze prace to te, gdzie swego rodzaju pierwotna siła rozsadza człowieka, bez pierdolenia się w ozdobniki i dekoracyjność. Duży zastrzyk adrenaliny musi być, żebym przestał zastanawiać się, czy rysunek jest ładny – żebym tylko rysował i o niczym nie myślał. Chyba dziś zrobiłem ciąg dalszy szkiców (takich jak 20 lat temu, bezkompromisowych – to samo uczucie buntu mi towarzyszyło dziś, co i wówczas). Kręcąc się w swoistym bezwładzie, nanosiłem okręgi na papier, a później go jeszcze niszczyłem, rozcierając farbę dużym pędzlem, takim do malowania ścian, na kartce A4 – tak jakbym starą szmatą zmywał podłogę w szopie. Chyba właśnie używanie kartek z drukarki za 2 grosze powoduje, że nie staram się, nie muszę, i to zderzenie pędzla do malowania ścian z tą małą kartką, którą wręcz rozrywam formą, działając w swoistym amoku... Wyschną, to zeskanuję i zamieszczę. Tydzień temu zrobiłem kilkadziesiąt prac kiepskich na papierze czerpanym. Zawsze jak biorę się za drogie materiały, to wychodzą prace dekoracyjne... do dupy. Dziś miałem ochotę tylko je wyrzucić. Jak się naoglądałem ich, to znów chciałem udowodnić sobie, że mogę rysować silnie, nie jak ciota. Zostawię je głęboko w szufladzie, schowane, by czasem oglądać i wiedzieć, jak nie rysować. Szkoda psuć drogi papier na "ładny obrazek", jaki mogę w Ikei kupić. Wciąż muszę sobie przypominać to uczucie, że ładna praca to zła praca. Podobny poziom prymitywizmu muszę osiągnąć w opisie – nie poprawiać, nie upiększać, nie dbać o błędy, przelewać na kartkę to, co mam w głowie.